چرا احمدی نژاد نامزد انتخابات 96 شد ؟

    به نظر می رسید که با توجه به توصیه مقام معظم رهبری و نامه احمدی نژاد به ایشان، احمدی نژاد دیگر در انتخابات ریاست جمهوری 96 به عنوان نامزد حضور نخواهد داشت. اما او در دومین روز ثبت‌نام کاندیداها، نام خود را به عنوان نامزد ریاست‌جمهوری ثبت کرد. احمدی‌نژاد در توضیح چرایی ثبت‌نامش علیرغم توصیه رهبر نظام اظهار کرد که  سفارش رهبری مبنی بر عدم حضور به عنوان نامزدی در انتخابات 96 صرف یک توصیه بوده است و به معنای نهی مطلق نبود.

 در نگاه نخست اتخاذ چنین رفتاری آنهم از سوی کسی که خود را ولایت مدار می داند و تاکید دارد که همواره در فعالیت های سیاسی خود در مدار قانون گرایی و اخلاق مداری حرکت می کند و رهبری و اوامرش خط قرمز زندگی و فعالیت سیاسی اوست،کمی عجیب و البته غیر منتظره به نظر می رسد.این کنش احمدی نژاد به معنای آن است که  او عملی نامتعارف و خلاف عادت را در سپهر سیاسی عمومی کشور مرتکب شده است. و البته تلاش دارد که نشان دهد چنین رفتار ها و کنش هایی خاص اوست و تنها او جرات به اقدام چنین کنش و عملی را دارد. بنابر این مهمترین پیام این کنش احمدی نژاد عبور از خطوط قرمزی است که او بار ها بر آن تاکید می کرد. حال که عزم را جزم کرده که بیاید،عبار ادعا و ارادتش نسبت به رهبری خدشه دار شده است.

    بدون تردید اصرار احمدی نژاد از نامزدی و حضور در انتخابات ریاست جمهوری 96 دلایل و پیام هایی دارد.اولین پیام کنش غیر متعارف احمدی نژاد متوجه خود اصول گرایان است. اگر چه او از منظر تعلق سیاسی به جریان اصول گرای رادیکال منتسب است، او می خواهد به اصول گرایان این پیام را دهد که اصول گرایان بدون او فاقد پایگاه اجتماعی هستند. لذا اصرار او برای حضور و نامزدی در انتخابات پیش رو به معنای آن است که  ثابت کند فقط خودش می تواند با چهره هایی چون روحانی  یا هر نامزد پوششی و مطرح اصلاح طلبان رقابت کند. در چنین شرایطی او چاره را در تضعیف اصولگرایان می بیند تا گزینه مورد نظر آنان در انتخابات پیش رو رای نیاورد. البته  چنین رویکردی در کنش های احمدی نژاد مسبوق به سابقه است و او در سال 92 آشکارا اعلام کرده بود که هر کاری انجام خواهد تا محمد باقر قالیباف رئیس جمهور نشود.

 دومین دلیل برای حضور و نامزدی انتخابات پیش رو در محبوبیت پوپولیستی و کاریزماتیک او در بین اقشار زیزین جامعه ریشه دارد. بنابر این او با حضور و نامزدی خود می خواهد اعلام کند که طبقات زیرین جامعه می توانند روی او برای تحول در زندگی خود حساب باز کنند. در حال حاضر احمدی نژاد نیز شانس دوباره خود را البته با عبور از سد شورای نگهبان و احراز صلاحیت می خواهد با حمایت همین طبقات به سنجه و آزمون بگذارد. البته احمدی نزاد سخت آگاه است که طبقات زیرین جامعه قایل به هیچ منطقی بین محبوبیت پوپولیستی و کاریزماتیک با عملکردش نبوده و همین طبقات هیچ گاه حاضر نیستند که قبول کنند که عملکرد احمدی نژاد در فراگرد حیات سیاسی و سپهر عمومی سیاست چه هزینه هایی بر کشور تحمیل خواهد کرد. بعد دیگر مسئله حضور و نامزدی احمدی نژاد در انتخابات پیش رو در واکنشی است که از سوی شورای نگهبان صورت می پذیرد. به واقع احمدی نژاد می خواهد سطح واکنش و نوع رویکرد شورای نگهبان را از حضور و نامزدی خود بسنجد. به واقع این بعد قضییه کمک خواهد کرد که  احمدی و نژاد و همفکرانش بدانند که جریان وتفکر منتسب به او، تا چه میزان در سپهر عمومی سیاست کشور پایگاه مردمی، مشروعیت،و مقبولیت دارند.

اما مهمترین پیام کنش احمدی نژاد در حضور و نامزدی انتخابات پیش رو قبل از هر چیز تلاش برای ماندن و بقا در سپهر سیاست کشور است. او و همفکرانش آنچنانکه به رغم منع ها و نهی هایی که از آنها شده،تلاش دارند که تفکرشان جایی و مجالی برای انعکاس در سپهر سیاست کشور داشته باشد. البته او امید به حضور و نامزدی در انتخابات 96 را به اخذ آرایی دانسته که در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۸ به سبدش ریخته شده بود. از طرف دیگر او و همفکرانش به فراست دریافته اند که  پذیرفتن عدم حضور در انتخابات و یا کنار کشیدن از فعالیت‌ انتخاباتی به معنی پایان حیات سیاسی‌اشان خواهد بود.به این ترتیب همان گونه که انتخابات ۸۴ سرنوشت سیاسی احمدی‌نژاد را برای همیشه تغییر دارد٬ انتخابات ۹۶ هم چرخش دیگری در مسیر زندگی سیاسی او خواهد بود٬ البته این بار دیگر شاید بر وفق مرادش نباشد و شاید این انتخابات او و تفکرش را برای همیشه از سپهر سیاست عمومی کشور حذف کند.